SILENCE IS SEXY

so sexy

συνέντευξη Ζακ Σιράκ στο ΒΗΜΑGAZINO

Δεν αρκεί να κάνεις βήματα που θα σε οδηγήσουν κάποτε στο στόχο. Κάθε βήμα που μας ωθεί προς τα εμπρός πρέπει να είναι απο μόνο του ένας στόχος.

me

me

Συνολικές προβολές σελίδας

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Με το σταυρό στο χέρι....

Και ενώ η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (και ολίγον ΑΝ.ΕΛ.) απολαμβάνει της αμέριστης υποστήριξης μεγάλης πλειοψηφίας των κατοίκων της Ελλάδας, έχει ενδιαφέρον να δούμε, πώς βλέπουν οι υπόλοιποι έλληνες, αυτοί που αναγκάστηκαν να φύγουν, τώρα ή παλιότερα τις πολιτικές εξελίξεις. Αυτοί που δεν ασχολούνται με το κασκόλ του Γιάνη Βαρουφάκη, ή το δερμάτινο της Κριστίν Λαγκάρ, απλά γιατί δουλεύουν σκληρά για ένα καλύτερο μέλλον. 
Γερμανία, Βερολίνο, Ζυράννα Στόικου, νεοελληνίστρια κάτοικος Βερολίνου:
Το τελευταίο διάστημα τα ΜΜΕ επιδίδονται αμέσως ή εμμέσως σε μια μάχη ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ με επίκληση… στην τσέπη των Γερμανών. Στις αναφορές στον Τσίπρα, τα γερμανικά δημοσιεύματα δεν παραλείπουν να συνδέουν την αμφισβήτηση της γερμανικής πολιτικής της λιτότητας με σενάρια περί GREXIT. Τα ΜΜΕ με όπλα στη φαρέτρα τους τις δεσμεύσεις -προγραμματικές δηλώσεις πια- της ελληνικής κυβέρνησης και μια σειρά από διαστρεβλωμένες δηλώσεις του Βαρουφάκη στοχεύουν στο θυμικό του κοινού τους, ποντάροντας στα εύκολα κλισέ. Από την άλλη, οι πολιτικοί σύμμαχοι της Μέρκελ επιδεικνύουν την αλληλεγγύη τους στις πολιτικές της βαφτίζοντας την αλληλεγγύη αυτή ευρωπαϊκή. Ωστόσο, απέναντι στην αδιαλλαξία τους βρίσκεται η αντιπολίτευση -Αριστερά και Πράσινοι-, η οποία ασκώντας κριτική στη γραμμή Μέρκελ-Σόιμπλε βλέπει θετικά τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για φρένο στη λιτότητα που, όπως τονίζουν, έχει οδηγήσει τη χώρα σε ανθρωπιστική κρίση. Την ίδια στιγμή, η ελληνική κυβέρνηση βρίσκει υποστηρικτές τόσο στα γερμανικά συνδικάτα όσο και σε πολλούς πολίτες της χώρας που βλέπουν την κυβέρνηση Τσίπρα όχι μόνο ως μια ευκαιρία για την Ελλάδα, αλλά και ως έναν μοχλό πίεσης προς τα υπόλοιπα κράτη μέλη για μια δικαιότερη Ευρώπη.
Μεγάλη Βρεττανία, Λονδίνο, ανώνυμη:
Μεγάλο ερωτηματικό κι έντονη ανησυχία κυριαρχεί εδώ στην ελληνική κοινότητα για το μέλλον της Ελλάδας και της Ευρωζώνης.
Ιταλία, Ρώμη, Ruggero de Maria, καθηγητής  Πανεπιστημίου, ογκολόγος:
Δεν νομίζω ότι έχουμε συγκεκριμένη, γενικευμένη απόψη για την Ελλάδα. Έχουμε συνεισφέρει τα μάλα στην προσπάθεια διάσωσης, παρότι η χώρα μας δεν έχει εμπλακεί στα ελληνικά ομόλογα. Χρειάζεται χρόνος ώστε η κυβέρνηση να αναδιαρθρώσει το σύστημα στο οποίο λειτουργεί ώστε να γίνει από κρατιστικό περισσότερο παραγωγικό. .. Παρόλα αυτά δεν μας αρέσει ο υπουργός οικονομικών σας στο μηχανάκι!
Σλοβακία, Μπρατισλάβα, Κατερίνα και Αθηνά, φοιτήτριες ιατρικής:
Μία ηλικιωμένη γυναίκα στην πολυκατοικία μας μας ρώτησε: πώς γίνεται να να βγάλατε στην Ελλαδα ακροδεξιά και ακροαριστερά μαζί;
Η.Π.Α., Pasadena γιατρός παθολόγος-γεροντολόγος, αιδεσιμότατος της ευαγγελικής εκκλησίας της Padadena, CA.: Dr. Henry P. Sideropoulos:
Ιδού λοιπόν η άποψή μου. Δεν γνωρίζω καλά τους πρόσφατα εκλεγμένους ηγέτες. Καταλαβαίνω όμως πως αυτό που χρειάζεται τώρα η Ελλάδα δεν είναι άλλος ένας συνηθισμένος κύκλος εργασιών. Δεν έχει να κάνει με την αριστερά, το κέντρο ή την δεξιά. Δεν έχει να κάνει με το χάρισμα ή τις φουσκωμένες υποσχέσεις ενός ακόμα πολιτικού ηγέρη και του κόμματός του.
Αυτό που τώρα χρειάζεται η Ελλάδα είναι μία καθολική αναμόρφωση ξεκινώντας από:
1. Εκκλησία. Η οποία πρέπει να κηρύξει τα καλά νέα και να αποτελέσει παράδειγμα των χριστιανικών αρετών. Να τηρήσει τις υποσχέσεις και να είναι πιστή σε αυτά που κήρυξε ο Ιησούς. Πρέπει να επιτρέψουμε στην εκκλησία να συμβάλλει εξαλείφοντας την φτώχεια, βοηθώντας τους άστεγους και τις οικογένειες να τα βγάλουν πέρα με την οικονομική κρίση.
2. Κυβέρνηση.Πρέπει να έχει διαφάνεια και να διατηρεί όλους και όλα στη διαφάνεια, μικρά και μεγάλα, χωρίς εξαιρέσεις. Πρέπει να έχει συνοχή και να μην κρύβεται πίσω από κομματικές σκοπιμότητες, να μην αποφασίζει πίσω από κλειστές πόρτες και να μην επιδεικνύει ευνοιοκρατία.
3. Πολίτες. Α. Πρέπει να δουλέψουν με την ηθική που παράγει αποτελέσματα χωρίς παράπονα, αλλά και με ειλικρίνεια, ξέροντας ότι η αλήθεια μας απελευθερώνει. Β. Με αλληλεγγύη. Όχι πρώτα εγώ και η οικογένεια μου και οι φίλοι μου αλλά “όλοι για έναν και ένας για όλους”. Γ. Η ισότητα θα πρέπει να είναι ο κανόνας. Δ. Η προσφορά θα πρεπε να είναι στην ημερήσια διάταξη. “Μην αναρωτιέσαι τι μπορεί να κάνει η πατρίδα σου για σένα, αλλά σκέψου τι μπορείς να κάνεις εσύ για την πατρίδα σου, την πόλη σου, την κοινότητά σου ή τη γειτονιά σου”.
Και όλα αυτά να τα κάνουμε για την αγάπη της πατρίδας μας και για τις επόμενες γενιές ελλήνων. Και μην ξεχνάτε ότι υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ελλήνων της διασποράς με πολλές πηγές και ταλέντα. Βεβαίως η Ελλάδα πρέπει πρώτα να κάνει εκείνη το καθήκον της.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου